රුවන් තරු මල් දිලෙන නිල් අහස් වියන යට
සෝ සුසුම් ගලා යන කුරිරු ලෝ තලය මත
ඔබේ නෙත් කෙවෙනි වෙත නෙත් යොමා සිටින සඳ
සැබැවින්ම පෙනුනෙ මට ආදරයෙ ගැඹුරු බව...
වළාවක් ලෙසින් සුදු පාවෙනා ගුවන් ගැබ
අයාලේ පාව ගිය මා සිතම නිසළ කල
ඔබෙන් තොර ලෝකයක් ගැන සිතන්නේ කෙලෙස
හදවතම පුදකරපු නිසා දුටු මුල් දිනම...
නේක මල් පීදුනත් ලොව පුරා ලස්සනට
සුවඳ විහිදෙන මලක් තිබුනෙ නෑ ඒ අතර
වන මලක් වෙලා මගෙ ලෝකයම සුවඳ කල
කුමරියේ ඇත්තටම ආදරෙයි ඔබට මම...
(17/ 01/2003)
0 ප්‍රතිචාර:
Post a Comment
යන ගමන් පුංචියට හරි අඩි සළකුණක් තියලම යන්න... මේ ගමනේ කොහේදි හරි, කවදා හරි අපි ආයෙත් හමුවේවි. එදාට ආපහු හැරිලා බලද්දි ඒ පුංචි සළකුණ ලොකු මතක සටහනක් වෙලා තියෙන්නත් බැරි නෑ....